پرداختن به پسااسلامگرایی ادامه پروژهای است که بیات با این پرسش سراغ آن رفته است که آیا میشود اسلام را دموکراتیک کرد؟ واژه پسااسلامگرایی که از ابداعات بیات است در سال ۱۹۹۵ قبل از انتخاب سیدمحمد خاتمی به ریاستجمهوری مطرح میشود. پسااسلامگرایی در برداشت اولیه بیات هم وضعیت، هم پروژه است.
از نقاط قوت «میانهروی» تعامل آزادانه و گفتوگوی سازنده با دیدگاههای مختلف است که منجر به راهحلهای نوآورانه برای مسائل پیچیده سیاسی/اجتماعی/فرهنگی میشود. در حالی که رویکرد «وسطباز» هدفش برقراری «تعادل» است – و نه «تعامل» سازنده – که عمدتاً باعث استمرار «وضع موجود» و جلوگیری از تغییرات اساسی و ضروری میشود.
همنسلهای من از شهید مطهری دینداری و مسلمانی خود را آموختند/ شهید مطهری سعی کردند از جاودانگی اخلاق دفاع کنند / برای محکمکاری در اخلاق و بتن آرمه کردن ارزشهای اخلاقی، احساس کردند که با علامه همراهی نکنند / از نظر حضرات، اخلاق عبارت است از قواعدی که انسانها وضع میکنند /
گمان شهید مطهری این بود که دیدگاه علامه سر از نسبیت در میآورد و حد یقفی نخواهد داشت
